Fransız üzüm bağlarına uygulanabilen, çevresel yaklaşımla yakından veya dolaylı olarak bağlantılı birçok sertifika bulunmaktadır. Sayıları göz önüne alındığında, Belirlenen 24 seçeneğin her birinin özet sunumu burada verilmektedir.
Sertifikalar ve etiketler arasındaki fark
Sıklıkla kullanılan iki terimin bulunduğunu belirtmek gerekir: sertifikalar ve etiketler. Bu iki terimin, sıklıkla kullanılan bazı terimlerin ('Vins Responsables', 'Çevre Dostu'...) aksine yasal değeri vardır ve hiçbir değeri yoktur.
Başlangıçta sertifika terimi 'sertifikalandırma' sürecini ifade ederken, etiket terimi bu bilgiyi tüketiciye iletmeyi amaçlayan grafik öğesini ifade ediyordu. Bugün bu ayrım artık geçerli değil çünkü çoğu aktör bu terimleri birbirinin yerine kullanıyor.
Seçim kriterleri
Seçim kriterleri açısından, Fransız şarap imalathaneleri seçimlerini, sertifikasyonu yöneten kuruluşun doğasına bağlı bir mantığa dayandırabilir: özel (Biodyvin) veya kamu yetkililerinden gelen bir yayılım (AB etiketi).
Başka bir seçim kriteri, sertifikasyonun kapsadığı spektrumla bağlantılı olabilir. Kısıtlı bir spektrum, örneğin 'Zero Résidu de Pestisitler' (yalnızca şişe içeriği) olabilir. Öte yandan bağın tamamına yönelik bir yaklaşım (AB veya Demeter) veya 'RSE' adı verilen sosyal, toplumsal ve ekonomik konuları kapsayan küresel bir yaklaşım (Terra Vitis vb.).
Diğer bir olasılık ise şarap yetiştiricisinin mesleğinin belirli bir felsefesine (örneğin AB, Demeter, Nature, vb.) tanıklık etmeyi amaçlayan sertifikalara yönelmektir.
Sertifikalara ve etiketlere yapılan yatırımın geri dönüşü hakkında
Tüm seçim kriterleri arasında en önemlisi, muhtemelen üreticiye en iyi ekonomik getiriyi sunanıdır. Aslında bir üreticinin Biyodinamik (veya Doğa…) şarap yapımını uygulamak için bir etikete ihtiyacı yoktur. Bu nedenle sertifikasyonun ana gerekçesi şu veya bu sertifikasyonun sunduğu karlılıkta yatmaktadır. Kârlılık, pazar talebiyle belirlenir ve bu talep de sertifikanın hedef tüketici tarafından tanınmasıyla belirlenir (arka plandaki bir trend veya moda).
Bugün AB etiketli şaraplarda gerçek bir dinamiğe tanık oluyoruz. Diğer sertifikalar da uzmanlaşmış amatörler ('Doğal' şaraplar) için gerçek bir niş pazar görevi görebilir.
Uygun maliyetli olma ihtiyacı
Tüm bu sertifikalar teorik olarak birbirine eklenebilir. Ancak üreticiler genellikle sertifika 'toplamaktan' kaçınırlar çünkü marjinal faydaları azalmaktadır ve bu yalnızca ek maliyetlere, idari aşırı yüke ve tüketicinin kafa karışıklığına yol açacaktır.
Bazı ilginç kombinasyonlar
Ancak bazı etiketlerde (Demeter, Nature vb.) nihai etiketin alınabilmesi için önceden Organik Tarım etiketinin alınması gerekmektedir.
Ayrıca EMS gibi belirli yaklaşımlar, bağın aktivitesini artırmayı amaçlayan sertifikasyonun (ISO 14001 – Afnor) HVE sertifikasyonu ile birleştirilmesini önermektedir.
Farklı seçenekleri analiz etmek için, Analitik ve sentetik bir vizyona olanak tanıyan kendime ait bir haritalama öneriyorum.
Son olarak, bazı sertifikaların daha zorlu veya daha geniş bir sertifikasyona yönelik bir giriş (HVE1) veya bir sıçrama tahtası (3D) görevi görmesi amaçlanmaktadır.
Beni Sosyal Medyada takip edin
Şarap bir gurme hazinesidir, alkolü kötüye kullanmayın!
Bu içeriğin hiçbiri sponsorlu değil
Bu makaleyle ilgili olabilecek herhangi bir hediye veya ücretsiz numune almadım.
TR 
EN 
FR 
IT 
ES 
PT 
DE 
JA 
ZH 
KO 
HI 
TH 
VI 
PL 
NL 
EL 
RO 
HU 
CS 
SK 
UK 
SV 
FI 
NB 
DA 
LT 
ET 
LV 
BG 
SL 
ID 
TL 
MS 
KM