Η οινοποίηση έχει μακρά και πλούσια ιστορία στην περιοχή της Γουμένισσας της Ελλάδας, που φτάνει πίσω στην αρχαιότητα. Η περιοχή φημίζεται για την παραγωγή υψηλής ποιότητας ερυθρών κρασιών που παρασκευάζονται κυρίως από το σταφύλι Ξινόμαυρο, το οποίο ευδοκιμεί στο ψυχρό κλίμα και τα ασβεστολιθικά εδάφη της περιοχής. Η σύγχρονη οινοποιητική επιχείρηση στη Γουμένισσα ξεκίνησε στις αρχές του εικοστού αιώνα, όταν ντόπιοι αγρότες δημιούργησαν συνεταιρισμούς για να προωθήσουν τη φύτευση σταφυλιών και την παραγωγή κρασιού. Σήμερα, τα κρασιά της Γουμένισσας χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό και η περιοχή είναι δημοφιλής οινοτουριστικός προορισμός. Μείνετε μαζί μας μέχρι το τέλος του άρθρου για να μάθετε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για την οινοποιητική περιοχή της Γουμένισσαςένα.
Μια σύντομη ιστορία για την οινοποίηση στη Γουμένισσα
Η Γουμένισσα, που βρίσκεται στο νομό Κιλκίς στους πρόποδες του όρους Πάικος, παράγει κόκκινο κρασί εδώ και γενιές. Κάποτε είχε περισσότερα από χίλια πατητήρια, αφού μέχρι το 1918 καλλιεργούνταν περισσότερα από 110 στρέμματα αμπελώνων. Μετά έφτασε η περιβόητη φυλλοξήρα.
Όπως πολλές οινοποιητικές περιοχές σε όλο τον κόσμο, έτσι και η Γουμένισσα προσβλήθηκε από την ασθένεια και χρειάστηκε τελικά να αναφυτευθεί με αμερικανικό υποκείμενο. Στα μέσα της δεκαετίας του 1920, οι πρόσφυγες από την Ανατολική Ρωμυλία, κατακτώντας την τεχνική του εμβολιασμού, άρχισαν να αναβιώνουν την αμπελοκαλλιέργεια στην περιοχή. Οι πρόσφυγες αυτοί λάτρευαν τον Άγιο Τρύφωνα, τον προστάτη των αμπελουργών και έκτοτε, κατά παράδοση, κάθε 1η Φεβρουαρίου γίνονται προς τιμήν του γιορτές.
Το 1979 καθιερώθηκε η ζώνη Ονομασίας Προέλευσης Γουμένισσας, η οποία τότε ήταν η μικρότερη ζώνη στην Ελλάδα και αργότερα η αμπελουργία εξαπλώθηκε αργά αλλά σταθερά στα γύρω χωριά. Για να χαρακτηριστεί ένα κρασί ως ΠΟΠ Γουμένισσα, θα πρέπει να είναι ξηρό κόκκινο από τις ποικιλίες Ξινόμαυρο και Νεγκόσκα (τουλάχιστον 20 1ΤΠ3Τ) και τα σταφύλια να τρυγηθούν από αμπελώνες που βρίσκονται σε υψόμετρο τουλάχιστον 150 μέτρων.
Terroir
Το terroir της Γουμένισσας χαρακτηρίζεται από το σχετικά μεγάλο υψόμετρο, τη δροσερή θερμοκρασία καθώς και τα πλούσια σε ορυκτά και καλά στραγγιζόμενα εδάφη. Η περιοχή βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 200-300 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, γεγονός που παρέχει χαμηλότερες θερμοκρασίες, ιδανικές για την καλλιέργεια των κύριων ερυθρών ποικιλιών της περιοχής, το Ξινόμαυρο και τη Νεγκόσκα. Το έδαφος στην περιοχή είναι επίσης βασικό στοιχείο στη Γουμένισσα terroir. Τα εδάφη είναι κυρίως αμμώδη και αργιλώδη, με σημαντική συγκέντρωση ασβεστόλιθου και αργίλου. Αυτός ο τύπος εδάφους αποστραγγίζει αποτελεσματικά το νερό, γεγονός που βοηθά στη ρύθμιση της ποσότητας νερού που λαμβάνουν τα αμπέλια και συμβάλλει επίσης στην ορυκτότητα των κρασιών. Τέλος, οι περισσότεροι αμπελώνες της περιοχής εκπαιδεύονται χρησιμοποιώντας το «μέθοδος προπόνησης gobelet», που βοηθά στην προστασία των αμπελιών από τον ήλιο και τον άνεμο και ενθαρρύνει τη χαμηλότερη απόδοση σταφυλιών υψηλότερης ποιότητας.
ποικιλίες
Οι δύο κύριες σε αυτόχθονες ποικιλίες της περιοχής είναι το Ξινόμαυρο και η Νεγκόσκα. Το Ξινόμαυρο είναι ένα κόκκινο σταφύλι, γνωστό για την υψηλή του οξύτητα, τις σφιχτές τανίνες και τις πολύπλοκες γεύσεις του που συχνά περιγράφονται ότι θυμίζουν μαύρο κεράσι, ντομάτα, ελιά και μπαχαρικά. Το Ξινόμαυρο είναι η κυρίαρχη ποικιλία αμπέλου στην ονομασία Γουμένισσα. Χρησιμοποιείται για την παραγωγή τόσο ερυθρών όσο και ροζέ κρασιών. Η Negoska είναι επίσης μια ποικιλία κόκκινων σταφυλιών που είναι γνωστή για τα φρουτώδη αρώματα και τις γεύσεις της, που συχνά συνδέονται με τις φράουλες και τα σμέουρα. Άλλες γηγενείς ποικιλίες που καλλιεργούνται στην περιοχή είναι ο Ροδίτης, η Λήμνος, η Μαλαγουζιά και το Ασύρτικο. Από διεθνείς ποικιλίες, στη Γουμένισσα καλλιεργούνται επίσης Cabernet Sauvignon, Syrah, Merlot, Sauvignon Blanc και Chardonnay.
Συνδυασμός τροφίμων
Τα κρασιά ΠΟΠ Γουμένισσας είναι σχετικά τανικά και πρέπει να συνδυάζονται με πιάτα που τα εξισορροπούν. Ωστόσο, οι γεύσεις του κρασιού μπορούν εύκολα να χαθούν σε πολύ πλούσια ζεύγη. Αν θέλετε να δοκιμάσετε την τοπική κουζίνα, προτείνω να συνδυάσετε ένα γουμενίσσιο κρασί με κιμαδόπιτα, μοσχάρι με πλιγούρι ή την παραδοσιακή ελληνική συνταγή που ονομάζεται «Γίγαντες Πλακί» (τοπικά φασόλια γίγαντες σε σάλτσα ντομάτας που συνήθως σερβίρεται με τυρί φέτα από πάνω). ). Διαφορετικά, ένα ριζότο άγριων μανιταριών με νιφάδες παρμεζάνας ή μια πιατέλα με παλαιωμένα τυριά θα λειτουργήσει εξίσου.
Τα οινοποιεία που προτιμώ στη Γουμένισσα
Το Οινοποιείο Μπουτάρη
Η οικογένεια Μπουτάρη (γραμμένο και Μπουτάρη) διαθέτει έξι οινοποιεία στην Ελλάδα, ένα εκ των οποίων βρίσκεται στη Γουμένισσα. Το ιδιόκτητο Κτήμα Μπουτάρη, που πλέον καλλιεργείται βιολογικά, ιδρύθηκε το 1991 και έκτοτε αποτελεί πρότυπο αμπελώνα για την περιοχή και την Ελλάδα γενικότερα. Εδώ παρασκευάζεται το κρασί «Φιλυρία Μπουτάρη», ένα εκλεκτό χαρμάνι Ξινόμαυρου και Νεγκόσκας παλαιωμένο για 12 μήνες σε γαλλικά δρύινα βαρέλια από σταφύλια που καλλιεργούνται βιολογικά στον ιδιόκτητο αμπελώνα Μπουτάρη. Ένα άλλο κρασί που δεν πρέπει να παραλείψετε να δοκιμάσετε είναι η Γουμένισσα Μπουτάρη (κάντε κλικ εδώ για τη Γευσιγνωσία μου για το vintage 2018) που θα ήταν επίσης ένα εξαιρετικό δώρο για έναν λάτρη του κρασιού, καθώς είναι κατάλληλο για εκτεταμένο κελάρι.
Το Κτήμα Τάτση
Τα αδέρφια Τάτση, Περικλής και Στέργιος, είναι οι οινοποιοί τρίτης γενιάς της οικογένειας. Ήθελαν να αλλάξουν τα πάντα όταν ανέλαβαν Οινοποιείο Τάτση μετά τον πατέρα τους. Έτσι, δημιούργησαν έναν «πράσινο» αμπελώνα που είναι πλέον πιστοποιημένος βιολογικός. Το κτήμα είναι γνωστό για τα ωμά και αφιλτράριστα κρασιά Νεγκόσκα, Ροδίτη και Ξινόμαυρο, όλα φτιαγμένα από αυτόχθονες ζύμες. Έχουν φτιάξει ένα κόκκινο κρασί 100% Negoska (κάντε κλικ εδώ για μια πλήρη γευστική νότα του vintage 2014) κάτι που δεν έχει ξαναγίνει, καθώς αυτή η ποικιλία σταφυλιού χρησιμοποιείται γενικά ως «βοηθητικό» αμπέλι στο DOC Γουμένισσας. Το “Angel's Heart Negoska” τους αξίζει σίγουρα να το δοκιμάσετε αν το συναντήσετε.
Το Οινοποιείο Χατζηβαρίτη
Για το Οινοποιείο Χατζηβαρίτη, όλα ξεκίνησαν το 1994 όταν ο Βαγγέλης Χατζηβαρίτης φύτεψε τον πρώτο αμπελώνα 50 στρεμμάτων στην περιοχή Μπιδάμπλα. Δίνοντας έμφαση στην ποιότητα των σταφυλιών, στη γονιμότητα του εδάφους και στην προστασία του περιβάλλοντος, επέλεξε από την πρώτη στιγμή τη βιολογική καλλιέργεια. Η επέκταση του αμπελώνα ήταν αναπόφευκτη και έγινε σταδιακά, Σήμερα ο αμπελώνας του κτήματος αποτελείται από 200 στρέμματα. Το Κτήμα Χατζηβαρίτη παράγει δύο σειρές κρασιών, μία με επτά βιολογικές ετικέτες κρασιών και μία με οκτώ ελάχιστα κρασιά παρέμβασης. Τα βιολογικά κρασιά τους έχουν λάβει πολλά βραβεία όλα αυτά τα χρόνια, γι' αυτό σας συνιστώ πραγματικά να τα δοκιμάσετε (κάντε κλικ εδώ για μια πλήρη γευστική νότα για το Goumenissa Red του 2015).
Το Μικρό Κτήμα Τίτου
Ο Τίτος Ευτυχίδης ξεκίνησε το «Μικρό Κτήμα Τίτου» (= Μικρό Κτήμα Τίτου) αμπελώνα το 1972, φυτεύοντας έναν αμπελώνα 4 στρεμμάτων με τις ποικιλίες Ξινόμαυρο, Νεγκόσκα, Cabernet Sauvignon, Λημνιό, και Viognier. Στόχος ήταν και εξακολουθεί να είναι η παραγωγή κρασιών πρώτης ποιότητας από γηγενείς ποικιλίες σταφυλιού. Τα αμπέλια καλλιεργούνται σύμφωνα με πρότυπα βιολογικής γεωργίας και φροντίζονται με προσοχή και σεβασμό στις διαφορές «terroir».
Το ακίνητο αναδιαμορφώθηκε και οι εργασίες ανακαίνισης στο παλιό κτίριο ολοκληρώθηκαν το 2022. Ως αποτέλεσμα, το οινοποιείο είναι κομψό και φιλόξενο, με πλήρως εξοπλισμένες εγκαταστάσεις οινοποίησης, ειδικά κατασκευασμένο κελάρι ωρίμανσης και περιλαμβάνει ακόμη και κέντρο υποδοχής επισκεπτών. (Κάντε κλικ εδώ για την πλήρη γευστική νότα του κόκκινου Γουμένισσας 2018 από το Μικρό Κτήμα Τίτου)
Ακολουθήστε με στα Social Media μου
Το κρασί είναι ένας γκουρμέ θησαυρός, μην κάνετε κατάχρηση αλκοόλ!
Κανένα από αυτό το περιεχόμενο δεν έχει χορηγηθεί
Δεν έλαβα δώρα ή δωρεάν δείγματα που θα μπορούσαν να σχετίζονται με αυτό το άρθρο
EL 
EN 
FR 
IT 
ES 
PT 
DE 
JA 
ZH 
KO 
HI 
TH 
VI 
PL 
NL 
RO 
HU 
CS 
SK 
UK 
SV 
FI 
NB 
DA 
LT 
ET 
LV 
BG 
SL 
TR 
ID 
TL 
MS 
KM