អ្វីដែលយើងហៅ 'វិធីសាស្រ្តធុង' ជាភាសាអង់គ្លេស (អក្សរកាត់សម្រាប់ Method in closed tank) ជារឿយៗត្រូវបានគេហៅថា 'Cuve Close', 'Charmat' ឬ 'Martinotti' ។ វាជាវិធីសាស្ត្រមួយដែលគេប្រើយ៉ាងទូលំទូលាយបំផុតក្នុងពិភពលោកក្នុងការធ្វើស្រាផ្កាភ្លើង។ ជារឿយៗវាត្រូវបានជំទាស់ទៅនឹងវិធីសាស្រ្តផ្សេងទៀតដែលត្រូវបានគេចាត់ទុកថាមានកិត្យានុភាពជាងគឺ 'Méthode traditionalnelle' និង 'វិធីសាស្រ្តដូនតា' ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ វាត្រូវបានចាត់ទុកជាទូទៅថាជាវិធីសាស្រ្តដែលមានគុណភាពខ្ពស់ជាង 'កាបូនិក' ។
គុណសម្បត្តិ
អត្ថប្រយោជន៍ចម្បងនៃវិធីសាស្រ្តនេះគឺថាវាធ្វើឱ្យវាអាចធ្វើទៅបានដើម្បីបង្កើតស្រា sparkling ក្នុងបរិមាណធំយ៉ាងឆាប់រហ័សនិងមានតំលៃថោក។ នៅក្នុងការប្រៀបធៀបជាមួយ 'វិធីសាស្រ្តប្រពៃណី' 'វិធីសាស្រ្តធុង' ទាមទារវិធីចំណាយកម្លាំងពលកម្ម និងកាលកំណត់តិចជាងច្រើន។ វាក៏តម្រូវឱ្យមានការចំណាយលើការស្តុកទុកតិចផងដែរ (ព្រោះស្រាមិនចាំបាច់ចាស់ក្នុងបន្ទប់ក្រោមដី) និងការធ្វើពាណិជ្ជកម្មលឿនជាងមុន (លំហូរសាច់ប្រាក់កាន់តែប្រសើរ)។
ជាធម្មតាមិនមានទេ។ រញ៉េរញ៉ៃ (ទោះជាយ៉ាងណាអ្នកផលិត 'វិធីសាស្ត្រធុង' ខ្លះប្រើបន្ទះក្តារដើម្បីកូរសាច់ក្រក) ឬធ្វើឱ្យខូចទ្រង់ទ្រាយ (ព្រោះមិនមានជាតិ fermentation ទីពីរនៅក្នុងដប)។ ភាគច្រើន វាមិនមានភាពចាស់នៅក្នុងធុងទេ ប៉ុន្តែអ្នកផលិតខ្លះរក្សាស្រានៅលើស្រាអស់រយៈពេលពីរបីខែខណៈពេលដែលនៅក្នុងធុងដែកអ៊ីណុក។
ស្រា sparkling ដ៏ល្បីល្បាញបំផុតមួយនៅក្នុងពិភពលោកដែលផលិតតាមរយៈវិធីសាស្រ្តនេះគឺ 'Prosecco' ។
អត្ថប្រយោជន៍សំខាន់មួយទៀតនៃវិធីសាស្រ្តនេះគឺថាវាអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកផលិតរក្សាក្លិនចម្បងនៃពូជទំពាំងបាយជូរដែលបានផ្តល់ឱ្យដោយមិនផ្លាស់ប្តូរដោយក្លិនក្រអូបដោយស្វ័យប្រវត្តិឬភាពចាស់យូរ។ នេះជាករណីពិសេសសម្រាប់ Prosecco ព្រោះវាត្រូវបានផលិតឡើងដោយប្រើផ្លែទំពាំងបាយជូរពាក់កណ្តាលក្រអូបហៅថា 'Ghlera' ដែល 'វិធីសាស្ត្របុរាណ' នឹងរារាំងទាំងស្រុង លក្ខណៈរសជាតិនៃទំពាំងបាយជូរ។
'វិធីសាស្ត្រធុង' ក៏ត្រូវបានគេនិយមប្រើសម្រាប់ស្រា sparkling wines ផលិតពីទំពាំងបាយជូរដែលមានក្លិនក្រអូបខ្លាំងណាស់ ដែលវាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការអនុញ្ញាតឱ្យមានការបញ្ចេញក្លិនទំពាំងបាយជូរយ៉ាងពេញលេញ ដោយមិនត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរដោយក្លិនក្រអូបដោយស្វ័យប្រវត្តិណាមួយឡើយ។ ជាពិសេសនេះគឺជាករណីសម្រាប់ Moscatos ដ៏ភ្លឺស្វាងរបស់អ៊ីតាលី ឬសូម្បីតែ Riesling អាល្លឺម៉ង់មួយចំនួន (ដែលអ្នកផលិតចង់រក្សាក្លិនក្រអូបដ៏ឈ្ងុយឆ្ងាញ់ធម្មតារបស់ Riesling) ។
គុណវិបត្តិ
"មិនបង្ហាញក្លិនក្រអូបបន្ទាប់បន្សំណាមួយ (ក្លិនក្រអូបដែលបានមកពីដោយស្វ័យប្រវត្តិ) និងគ្មានក្លិនក្រអូបទីបី"
គុណវិបត្តិចម្បងនៃវិធីសាស្រ្តនេះគឺថាស្រា sparkling ដែលផលិតពី 'Tan method' ច្រើនតែមានលក្ខណៈសាមញ្ញ និងបង្ហាញតែរសជាតិផ្លែឈើ (បឋម) ប៉ុណ្ណោះ។ ដោយសារតែវិធីដែលពួកគេត្រូវបានបង្កើតឡើង ពួកវាជាធម្មតាមិនបង្ហាញក្លិនបន្ទាប់បន្សំណាមួយ (ក្លិនក្រអូបដែលបានមកពីដោយស្វ័យប្រវត្តិ) និងមិនមានក្លិនក្រអូបកម្រិតទីបី (ក្លិនដែលកើតចេញពីភាពចាស់)។ វាក៏បង្កប់ន័យការវិនិយោគដ៏ធំនៅក្នុងឧបករណ៍ដែលខិតខំប្រឹងប្រែង (ដូចជាធុងសម្ពាធដែលបានពង្រឹង)។
គុណវិបត្តិមួយទៀតនៃវិធីសាស្រ្តនេះគឺដោយសារតែរូបភាពទីផ្សាររបស់វា (ទាបជាង 'វិធីសាស្រ្តប្រពៃណី') ទំពាំងបាយជូរដែលប្រើដើម្បីធ្វើស្រានេះជាធម្មតាមានគុណភាពទាបជាង ហើយដាំនៅលើកន្លែងដែលមានគុណភាពទាប។ អ្នកផលិតស្រាទំពាំងបាយជូ 'វិធីសាស្ត្រធុង' ជាច្រើនកំពុងស្វែងរកទិន្នផលខ្ពស់ ដូច្នេះពួកគេប្រើដង់ស៊ីតេដាំខ្ពស់ ទំពាំងបាយជូដែលផ្តល់ទិន្នផលខ្ពស់ និងឫសគល់ និងកន្លែងដែលមានគុណភាពទាប (មានជីជាតិខ្លាំង...)។ នេះគឺជាអ្វីដែលអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេលក់ស្រាទាំងនេះក្នុងតម្លៃទាបបំផុត។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ មានករណីលើកលែងមួយចំនួនដែលអ្នកផលិតកំពុងស្វែងរកផលិតស្រាដែលមានគុណភាពល្អ 'វិធីសាស្ត្រធុង' ដូចជាឧទាហរណ៍ 'Rive' ឬ 'Cartizze' Proseccos ។
តាមខ្ញុំនៅលើបណ្តាញសង្គមរបស់ខ្ញុំ
ស្រាជាវត្ថុស័ក្តិសិទ្ធិ កុំប្រើគ្រឿងស្រវឹង!
គ្មានខ្លឹមសារណាមួយត្រូវបានឧបត្ថម្ភទេ។
ខ្ញុំមិនបានទទួលអំណោយឬគំរូឥតគិតថ្លៃណាមួយដែលអាចទាក់ទងនឹងអត្ថបទនេះទេ។
KM 
EN 
FR 
IT 
ES 
PT 
DE 
JA 
ZH 
KO 
HI 
TH 
VI 
PL 
NL 
EL 
RO 
HU 
CS 
SK 
UK 
SV 
FI 
NB 
DA 
LT 
ET 
LV 
BG 
SL 
TR 
ID 
TL 
MS